توی روز آخر تست بارسلونا فرمول یک 2022 دیدیم که تیم ها با مشکلات دست و پنحه نرم میکردن و پیست هم که خیس بود تا پیرلی بتونه داده های خودش رو نسبت به تایر های خیس هم بدست بیاره، دوتا عکاس با نام های جیرجیو پیولا و ساتون حسابی سرشون برای گرفتن کلی عکس شلوغ بود، این دو دوست گرامی یا داشت توی پیت لین دنبال ی چیز جالب از ماشین ها میگشتن که عکس بگیرند یا توی مسیر پیست بودند تا جزیات بیشتری از ماشین هارو ثبت بکنند، دمشون هم گرم.
خوب بریم سر اصل مطلب، اولین خودرو فراری هست که کفه ای که برای روز آخر آوردند با روز های دیگه متفاوت بود، انتهای کفی به صورت یک حلال بریده شده بود و یک حالت زبون مانند هم توی اون شکاف نعلی شکل بهش اضافه شده، خیلی جذاب میشه اگه بقیه تیم های دیگه هم بخواند همچین کاری رو روی ماشین خودشون انجام بدند.
عکس بعدی مربوط به خودروی فرمول یک ردبول هست که کنار بارج بوردشون رو flo-viz زدند تا بتونند تاثیر جریانات هوا رو روی این بخش به صورت بصری رویت کنند.
جزیاد موتور مرسدس که روی خودروی فرمول یک تیم ویلیامز سوار شده، کلا" پکیجینگ عجیب غریبی هم داره .
تیم فرمول یک آلپین توی داکت ترمزشون یک سری شیار هایی رو قرار داده که فکر کنم تنها تیمی بوده که تو داکت تمرزش ی چیز مثل پنجره درست کرده و یک سری شیار هوا رو اونجا ایجاد کرده
ساید پاد خودرو فرمول یک rb18 رو باز کردند و میشه ی نیم نگاهی هم به پکیجینگ رادیات شرکت هوندا انداخت که چجوری اونا رادیاتور هارو توی موقعیت های خودشون قرار دادن .
اینجا ترمز جلوی ردبول rb18 هست که درام روی ترمز رو باز کردند و میشه دید که دیسک ترمز خودش توی ی چیز شبیه درام دیگه ای مخفی شده.
حالا درام اصلی تررمز رو روش سوار کردند بهتر میشه دید که پره های ورودی داکت ترمز چقدر به دیواره لاستیک ها میتونه نزدیک باشه.
توی این عکس خیلی خوب میشه دید که ساید پاد خودرو تیم فرمول یک ویلیامز با چه شیبی رو به پایین حرکت کرده و نکته مهمش اون خروجی های هوای کنار ساید پاد درست پشت به ورودی هوای رادیات هست.
باله فراری چی خاصی نداره فقط چون موتور اسپورت گذاشته بودش منم میزارمش، چیزی که موتور اسپورت بهش هشاره کرده تفاوت بین تیغه اصلی بالاه(پایین ترین تیغه) با کوچیکترین و بالاترین تیغه بوده.
تیم ویلیامز هم سری از این برچسب های کوچیک شطرنجی مانند بسیار کوچیک روی باله عقبش نصب کرده، این برچسب ها برای اینه که اونا ببیند رفتار باله عقب توی سرعت های مختلف تنش های مختلف فشار های مختلف چجوری هست و این موضوع رو با دوربین آنبورد باله عقب که بالای سر راننده هست میتونند رصد کنند.
ردبول هم از این برچسب های شطرنجی رو روی باله عقب خودروی فرمول یک ردبول میشه دید، این موضوع برای تیم ها خیلی مهمه.
از نمای بالایی که از خودروی فررای منتشر شده میشه دید که شیار های آبششی یک طرف رو بستند که به خاطر شرایط پیس و گردهم آوری داده رو برای تیم داشته.
توی این نما تیم فرمول یک آلپین برای استپان آکون از بارج بورد یا ادج وینگ بلندتری استفاده کرده (همون ورقی که روش لوگوی ماکروسافت و نوشته DUPONT مشخصه)
تیم آلفاتائوری هم روی کفه خودروش از یک حالتی مثل همون چیزی که توی ردبول دیدیم برخورداره، ولی خیلی متفاوته.
کف خودروی نیکولاس لطیفی که به لطف سرعت زیاد و اثر زمین و از همه مهمتر پدیده پروپوزینگ میشه گفت دیگه خورده زمین.
روی کفه خودروی آلفارومئو یک برجستگی رو به بالا وجود داره که از زیرش هم یک شکاف قرار داره . لیوری تیم آلفارومئو خیلی خاص و عجیبه، این نوع طرح استتار رو تیم ها برای مخفی کردن چیز های جزئی استفاده میکنند که به شخصه اولین باری هست که هچین طرحی رو روی خودروی فرمول یک میبینیم. حتی لباس والتری بوتاس و کلاه ایمنیش هم هین طرح رو داره.
پیچیده ترین خودروی فرمول یک گرید یعنی ردبول rb18 که خروجی های خنک کننده بزرگش کاملا" مشخص هستند.(بین دو طرف اکزوز)
ولی یک تیمی مثل آلفارومئو عملا" خروجی هوای گرمی از عقبش نداره و فقط یک شکاف C مانند درست بالاتر از اگزوز وجود داره.
خودروی فرمول یک تیم فراری هم گواه این هست که اونا به خاطر خروجی های روی کاور موتورشون عملا" نیاز چندانی به خروجی عقب خودرو نداشتند و خروجی خیلی بزرگی هم اونجا نیست.
خروجی های عقب خودروی ویلیامز هم نسبتا بزرگ هستند و یک شباهن هایی هم با مرسدس دارند.
مشخصا سایز خرذوجی هوای گرم خودروی فرمول یک مرسدس از تیم ویلیامز کوچیکتر هست ولی خیلی به هم شبیه هستند مخصوصا" این که جفتشون هم از یک نوع پاوریونیت استفاده میکنند.
