• Colors: Orange Color

تعداد ماشین هایی که رونمایی شدن زیاد بود و خیلی به هم نزدیک، اما خوب کی هست که دلش نخواد ماشین فرمول یک جدید فراری رو که برای فصل 2023 آماده کرده نبینه.

قبل از هرچیز دید اولیه که داریم از این ماشین انگار که همون sf22 هست، ولی وقتی بیشتر به ماشین و جزییاتی که توی طراحی به کار رفته بیشتر دقت میکنیم، متوجه میشیم که فراری درواقع کلی کار روی این ماشین انجام داده و یک حرکتی هم زدند که تا به الان تیمی ازش استفاده نکرده بوده. 

بریم سر بحث تحلیل

خوب توی این چند بخش فراری تغییرات زیادی داشته البته شماره یک که دهانه ورودی رادیاتور هست زیاد تغییری نکرده.

2- فراری یک داکتی رو اینجا جا ساز کرده که فکر کنم به فکر هیچ کسی نرسیده بود، یجورایی انگار که قانون خاصی براش ندارند و تنها حالتی که این داکت میتونه قانونی باشه اینه که حتما از یک رادیاتوری یا چیزی عبور بکنه، موضوعی که باعث میشه تا جریان هوای کثیفی تولید بشه، اما فکر کنم فراری به چیزی که میخواسته رسیده و به همین دلیل هم ازش توی طراحی استفاده کرده.

3- موضوع بعدی ساید پاد هست، ساید پاد sf23 برخلاف ماشین قبلی اون شکل تهاجمی رو دیگه نداره و شبیه به چیزی هست که ردبول فصل قبل داشت ولیل از نمای بالا همون شکل دیش مانند رو حفظ کردند که در ادامه توضیح میدم چرا این کار رو فراری اصلا" کرده.

4- پشت آینه های sf23 چند تا باله جهت تولید جریان گردابی پرقدرت فراری قرار داده که به نظر میرسه این جریاد برای کنترل هوای کنار ساید پاد اونجا گذاشته شدند.

5- ی باله جدید فراری پشت هیلو راننده قرار داده، قبلا" ازش استفاده نشده بود.

6- این باله های کوچیک افقی کنار ورودی موتور هم جدید هستند، فکر کنم فراری برای جا دادن سنسور ازشون استفاده کرده.

7- باله کوسه ای پشت کاور موتور هم کوچیکتر شده، یجوری شده که انگار نیست، دلیل وجودش بیشتر برای این هست که جریان هوایی که از دو طرف خودرو مین و به هم میرسن با تلاطم کمتری روبرو بشند و اون بالاه اون پشت کمک میکنه تا حجم این متلاطم کمتر بشه. که فررای یکم تهاجمی رفتار کرده و کوچکترش کرده. 

8- انتهای کاور موتور مثل فصل قبل اون شکل تهاجمی رو نداره.

9- به نظر میرسه که توی این بخش هم فراری فضای بیشتری رو ایجاد کرده.

 

 

قبل از هرچیز ی صحبتی بکنیم که چرا فراری از این داکت استفاده کرده.

هوای پرفشاری که جلوی داکت هست از جلوی خودرو با سرعت بالایی وارد این داکت میشوند که به نظرمیاد عموما" مکش هم اینجا دخیل هست که توی عکس بعدی بهش اشاره میکنم، همچین چیزی فکر کنم تنها در صورتی قانونی هست که توی کانال یک رادایتور برای خنک شدن وجود داشته باشه، وجود رادیاتور سر راه هوا، درسته هوا گرم میشه و پر انرژی میشه ولی یک اتفاقی میفته و اون هم اینه که جریان هوا هم بهم میریزه. برای تمیز کردن این جریان فراری اومده خروجی داکت رو که بالای موتور هست جوری قرار داده که هوا وارد یک محیط کمفشار بشه و عملا" عملیات مکش کمک بکنه تا جریان هوای داکت سرعتش رو از دست نده.

اون محدوده ای که با خط چین سفید مشخص کردم، محیط کم فشاری هست که فراری ازش برای افزایش عملکرد خنک کاری و عبور جریان بهتر هوا استفاده کرده و داکتی که ازش صحبت کردیم خروجیش همون محدوده آبی رنگ هست که جریانش قشنگ در یک محدوده کمفشار قرار گرفته که کمک میکنه هوا بهتر از توی داکت به سمت عقب خودرو حرکت بکنه.

اون باله ای که با خط سفید مشخص شده که پشت هیلو راننده قرار گرفته برای فرستاند هوا به سمت پایین در جهت کنترل جریان هوای رادیاتور ها هست برای این که کمک بکنه هوا متلاطم نشه.

سایدپاد نسبت به فصل گذشته کوچیکتر شده و یجورایی از ردبول اسکی رفتند توی این قضیه، البته اکثر تیم ها سایدپاد های فصل قبلشون شبیه ردبول بود.

بارج بورد خودرو که برای کنترل هوای متلاطم لاستیک جلو ایجاد شده هم تغییر کرده که فصل قبل هم که بود توی همه ماشین ها و کارش اینه که هوای اطراف خودرو فشار بیشتر بشه تا نزاره که این هوای متلاطم چرخ جلو بازدهی ادوات ایرودینامیکی خودرو رو کم بکنه.

 

بارج بورد درواقع اون لایه که با هاشور سفید رنگ مشخص کردم یکی از کاراش همونه. سایدپاد بزرگ فراری هم برای همون کار طراحی شده که فشار هوای کنار خودرو رو افزایش بدند تا جریان مخرب چرخ جلو نتونه به ادوات ایرودینامیکی خودرو برخوردی داشتهه باشه.

 

با همه این موضوعات، فراری فصل گذشته هم ماشین کندی نبود، اونا توی تک دور ها و کوالی فای خیلی سریع بودند و این نشون میداد که این طراحی درواقع بهترین حالت ممکنه بوده، مشکل فراری از دو جا بود.

اولیش این بود که فراری به خاطر مشکل موتور نمیتونست از تمامی قدرت موتورش استفاده بکنه که با توجه به اخبار و طبق قوانین تیم ها نمیتونند موتور هارو آپدیت بکنند ولیل میتونند قابلیت اطمیمنان خودرو های خودشون رو افزایش بدند و فراری به همین خاطر کار زیادی رو باید تا به اینجای کار برای قابلیت اطمینان موتور انجام داده باشه.

مهمترینش که توی روز مسابقه خودشو خیلی نشون داد درواقع طراحی درام ترمز جلو بود که فراری برعکس ردبول و مرسدس (مخصوصا" مرسدس) درام پیچیده ای نداشت و باعث میشد که دمای چرخ های جلوش بیش از حد اندازه بالا بره که نتیجش خرابی لاستیک های جلو بود که ردبول بهتر بود ولی مرسدس به خاطر پیچیدگی طراحی توی این بخش، لاستیک های جلوشون خیلی بهتر مدیریت میشد. 

البته قوانین این بخش تغییر کرده و تیم ها دیگه مجاز به استفاده از درام های پیچیده ای که ردبول و مرسدس داشتند نیستند.

سلام بعد از مدت ها برگشتیم تا با تحلیل خودروی C43 فرمول یک آلفاروئو جدی ترین خودروی رونمایی شده فصل رو آنالیز کنیم.

قبل از هرچیز بگم که خودروهایی که تا به الان رونمایی شدن مثل rb19 ردبول یا خودروی فرمول یک هاس، چیز قابل توجهی برای نمایش نداشتند و صرفا ماشین فصل قبل با لیوری جدید بودند به خاطر همین تحلیل خاصی نمیشه ازشون داشت و تا زمانی که لاستیک هاشون به پیست نخوره، چیزی هم ازشون دیده نمیشه.

خوب بریم سر تحلیل خودرو جدید فرمول یک آلفارومئو، اولین نکته ای که نظر آدم رو به خودش جلب میکنه، اون بخش فنس ماننده فلور یا کفه خودرو هست که طبق قوانین قانونی هست اما تحت شرایط خاص که حوصلتون رو سر نمیبرم و طبق قوانین اگه اندازه فنس ها یک حد مشخصی داشته باشند قانونی هستند و اینجا هم به همین ترتیب بوده. اما بزارید از جلوی خودرو شروع کنم.

باله جلو تفاوت چندانی با باله فصل قبل نداره جدا از این که اند پلیت های باله جلو یک حالت S شکل داره که با خط سفید مشخصش کردم، دلیل وجود این شکل این بوده که داخل باله چون فشار هوا بیشتره اون S شکل باعث میشه تا جریان هوا از داخل باله به سمت بیرون و به سمت چرخ های جلو و تا پشت ماشین ادامه داشته باشه که با خط آبی مشخص شده،  چیز جدیدی نیست مثل همون باله کوچیکی که بیرون اند پلیت باله جلو نصب شده و با هاشور بنفش رنگ مشخصش کردم که وظیفه تولید یک جریان گردابی رو داره که تا هوای اطراف خودرو رو تا پشت خودرو کنترل کنه.

موضوع بعدی که به جذابیت ماجرا اضافه کرده ورودی رادیاتور های هوا هست که دقیقا شبیه همون چیزیه که فراری توی فصل گذشته روی خودروی f1-75 خودش داشت و به نظر میرسه که برای این فصل هم از همین طراحی استفاده بکنند. 

حالا اگه بالای دریچه رو نگاه بکنیم یک محدوده افزایش فشار رو داریم که با هاشور قرمز مشخص کردم و کمک میکنه تا جریان هوایی که با خط سبز داره از جلوی دریچه موتور میاد رو به سمت بالای ساید پاد هدایت بکنه و حجم هوایی که از این محدوده میگذره رو افزایش بده که باعث میشه جریان هوایی بالای ساید پاد به خودبی به عقب خودرو حرکت بکنه.

هاشور آبی رنگ هم خیلی به کاری که فراری کرده شبیه ولی شباهت هایی به خودروی فصل قبل ردبول داره بیشتره، مخصوصا حرکت به سمت پایین ساید پاد از بعضی زاویه ها هم شبیه کاری هست که ردبول کرده و هم شبیه کاری هست که فراری کرده، یجورایی دوتا خودرو رو انداختن توی میکسر و این خودرو بیرون اومده. 

حالا میرسیم به جایی که همه توجه هارو به خودش جلب کرده، بله همون فنس های روی کفه خودرو، خوب همون جوری که گفتیم این بخش قانونی هست و ما هم نمیخوایم ریز بشیم توش، اما دلیل وجود این طرح اینه که یک جریان قدرت مند گردابی رو ایجاد بکنه تا فشار هوایی که زیر دهنه خودرو ایجاد شده رو حمایت بکنه که توی عکس های بعدی بیشتر توضیح میدم. 

عقب خودرو بخش بازوکایی شکل یا همون جایی که با هاشور بنفش مشخص کردم، اونجا نیروی برا تولید میکنه(نیرویی که دانفورس رو کم میکنه) که خوب نیست ولی دلیل استفاده از این حالت این بوده تا با ایجاد منطقه کم فشار هوا رو از لایه های بالاتر به این محدوده مکیده بشه و به سمت باله خودرو بره توی اون کانالی که باله و دیفیوزر تشکیل میدن حرکت بکنه که سرعت و حجم هوای بیشتری رو اینجوری میشه به این بخش هدایت کرد.

کلا بخش بازوکایی خیلی شبیه ردبول هست و بر خلاف خودرو فصل قبلشون هست همون عقب خودرو دهنه خروجی رادیاتور ها و ادوات گرم موتوره که هم c42 و هم f1-75 هر دوشون توی بخش نوشابه ای مشترک بودند و اون بخش باریک به تمام معنا بود. در صورتی که ردبول خروجی های بزرگی داشت که این نشون دهنده این موضوع هست که ادوات پکیج موتور فراری توی محل قرارگیریشون تغییراتی داشتند مثل محل قرار گیری رادیاتور ها.

پشت آینه ها، دوتا فنس یا باله ایجاد شده که جریان توربولانت به سمت عقب خودرو ایجاد بکنند که هدف ایجاد یک لایه مرزی هست تا جریانات هوای بالای ساید پاد و کاور موتور تا پشت خودرو که به بالا دیفیوزر میرسه رو کنترل بکنند که با هاشور سفید مشخص کردم.

البته پایین ساید پاد هم با هاشور سفید مشخصه اونجا  بیشتر شبیه کاری هست که ردبول کرده بود و شباهتی به ساید پاد تهاجمی خودرو فصل گذشته فراری نداره که فکر کنم تهاجمی ترین ساید پاد موجود رو فراری داشت. 

کلا وظیفه این بخشص مشخصه و اون هم اینه که فشار هوا زیر ساید پاد رو افزایش بده تا هوای تمیز و پرانرژی به سمت عقب خودرو حرکت بکنه و اینجاست که اون فنس های روی فلور خودشون رو نشون میدن. چون جریانی که کنار ساید پاد شکل میکیگره فشار زیادی داره برای این که این جریان به کف خودرو و یا جای دیگه ای حرکت نکنه، طراح ها اومدن همچین چیزی رو طراحی کردند تا با یک جریان گردابی قدرت مند هوا رو توی اون محدوده نگه دارند، اینحوری بگم، یک کانال تا پشت چرخ عقب ایجاد کردند تا هوا با حجم و فشار بالایی به سمت عقب خودرو حرکت میکنه که یک محیط پرفشاری رو بالای و کنار دیفیوزر بوجود میاره. که نتیجش میشه دانفورس و مکش بیشتر کانال ونتوری زیر خودرو.

شکل ساید پاد از این زاویه خیلی شبیه کاری هست که ردبول و آلفاتائوری انجام داده، شکل بازوکایی هاشور آبی و اون هاشور قرمز رنگ با ایجاد محیط کمفشار کمک میکنه که جریان هوای بیشتری این محدوده رو پر بکنه. 

هاشور قرمز رنگ جلوی ساید پاد همون محلی هست که فشار هوا شروع به افزایش میکنه و بعد از اون به سمت عقب خودرو حرکت میکنه.

حالا که به عقب خودرو میرسیم . اینجا هم یک تغییری داشتیم. اون حالت اره مانند روی باله های بالای دیفیوزر جهت اینجاد جریانات گردابی یا همون توربولانت جنریتور هست تا کمک بکنه هوای که از زیر بالا بیرون میاد به اون لایه مرزی که ایجاد میشه بچسبه و بیشتر و باقتر بالاتری به سمت بالا حرکت بکنه. 

هاشور نارنجی کنار لاستیک همون جایی هست که فلور با اون فنس ها جریان گردابی رو میفرستند. همه این ها در جهت افزایش بازدهی عقب خودرو در جهت تولید نیروی دانفورس هرچه بهنیه تر بوده و واقعا بعید میدونم پیچیده تر از خودروی فرمول یک توی صنعت سیالات وجود داشته باشه. 

از همین عقب خودرو میشه فهمید که چقدر خروجی های هوای گرم موتور بزرگ هستند. (برخلاف فصل قبل)

تا به اینجای کار آلفارومئو جدی ترین خودروی فصل 2023 رو ازش رونمایی کرده که حتی توی پیست هم باهاش رانندگی کردند، باید دید که ماشین های بعدی از چی رونمایی میکنند. قبلی ها که تعریفی نداشتند ولی C43 واقعا برای من جذاب بود، در مجموعه از فصل گذشته به اینور تا به الان زیباترین و تهاجمی ترین خودروی فصل 2023 بوده تا بقیه هم رونمایی کنند و ببینیم چی در چنته دارند.

نزدیک شدن مرسدس به فراری ها

 

این فصل با شاهکار موتور هوندا و بهترین طراح خودر یعنی آدرین نیوی برای ردبول در بهترین حالت ممکن تموم شد.

مکس ورشتپن خیالش از قهرمانی این فصلش راحته و یک فصل رکورد شکنی داره پشت سر میگذاره و تیم فرمول یک ردبول هم توی قهرمانی سازندگان یا همون تیمی هم به قهرمانی رسیده، ولی پشت سر راننده های ردوبل یک رقابت سنگینی و جذاب بین دو تیم مرسدس و فراری شکل گرفته، البته خوبه که یادمون باشه که سرجیو پرز در شرایط فعلی توی مقعیت مناسبی برای حفظ مقام دومی جدول رانندگان نیست و لکلرک به راحتی توانایی فارق اومدن به این راننده مکزیکی رو داره، مگر این که ردبول برای نگه داشتن رده اول و دوم توی جدول رانندگان با مکس به کمک چکو برای حفظ رده دوم بروند.

توی آخر هفته ای که گذشت، به خاطر ارتفاع از سطح دریا مکزیک، موتور های فراری با مشکل توربو مواجه شده بودند به همین خاطر فراری ها توی پیست خیلی خوب نبودند و مرسدس از این فرصت برای کم کردن فاصلشون با فراری استفاده کردند و خودشون نزدیک تر کردند.

مرسدس توی شروع فصل خیلی بد بود و این تیم منسجم باز خودش رو نشون داد که چجوری میتونه در شرایط سخت کاری که بایده رو انجام بدهند و در طی این فصل موفقیت های زیادی رو تجربه کردند و خودرو رو تا اونجا که میشد توی بخش های مختلف بهینه کردند، موفقیت مرسدس توی توسعه خودروشون به قدری خوب بود که توی مکزیک هر دو راننده مرسدس یعنی لویس همیلتون و جرج راسل  یک تهدید بالقوه  برای گرفتن پول پوزیشن در گرند پری مکزیک بودند و توی آمریکا لویس همیلتون چیزی نمونده بود که مسابقه رو با برد تموم بکنه.

همه اینارو گفتیم که بگیم مرسدس در حال حاضر تنها با 40 امتیاز فاصله با فراری توی رده سوم قرار گرفته و تنها دو مسابقه دیگه هم از فصل باقی مونده.

حالا باید دید که مرسدس توانایی کم کردن این فاصله رو با وجود یک اسپرینت ریس دیگه داره یا خیر.

 

تکلیف هاس و ریکاردو تقریبا نا مشخصه

فقط مرسدس نبود که توی پیست آتودرومو هرمانوس رودریگز مکزیک یک بار دیگه لذت رقابت دادن جانانه رو تجربه کرد.

دنیل ریکاردو استرالیایی راننده فرمول یک تیم مکلارن بعد از برخوردش با یوکی سنودا یک پنالتی 10 ثانیه ای دریافت کرد و با این وجود یکی از بهترین رانندگی های ممکنه رو از خودش به نمایش گذاشت.

دنیل ریکاردو همون عملکردی رو از خودش نشون داد که قبل از مکلارن از خودش نشون میداد، موفق شد خودش رو توی ده راننده برتر پیست قرار بده، با وجود استعدادی که این راننده استرالیایی داره، خودش اعلام کرده که برای فصل بعد هیچ جای بین راننده های دیگه گرید نخواهد داشت.

اینجاس که به مرسدس ممکنه تا از دنیل ریکاردو بخواد که راننده تست این تیم بشه، مخصوصا که استافل وندورن برای فصل بعد قراره که فصل بعد با خودرو استون مارتین رانندگی بکنه و نیک دی وریس هم از مرسدس داره میره و این یعنی جای خالی در مرسدس و باید دید که تصمیم این تیم ها چیه.

البته این بحث هم هست که هاس هنوز اعلام نکرده که رانند بعدی این تیم در فصل آینده، در کنار کوین مگنوسن چه کسی خواهد بود، مشخصا دو گزینه دیگه پیش روی هاس قرار داره، میک شوماخر و نیکو هالکنبرگ.

بالاتر هم البته اشاره کردم که استون مارتین با واندرون برای صندلی فصل بعدی خودش قرار داد بسته. 

در هر صورت اگه قرار باشه که تکلیف دنیل رکاردو و سایر تیم های دیگه و صندلی راننده های دیگه یا بهتره بگم آپشن هایی که دنیل ریکاردو داره تا آخر فصل مشخص بشه، باید دست کم 14 روز دیگه صبر کنیم.

 

رقابت در میدفیلد و میانه جدول

هاس فقط با اختلاف یک امتیاز بیشتر از آلفا تائوری در رده هشتم جدول قهرمانی سازندگان یا همون تیمی قرار گرفته و استون مارتین با اختلاف 4 امتیاز نسبت به آلفا رومئو عقبت توی رده هفتم قرار داره و مکلارن به خاطر مشکلات پایداری موتور های آلپین موفق شده تا این فصاله رو بین خودش و آلپین کم و تنها با 4 امتیاز در پشت آلپین برای جنگ بر جایگاه چهارم بره.

هر پوزیشن میلیون ها دلار ارزش جایزه ای برای تیم ها داره و تیم های میان جدولی خودشون رو برای مسابقه اینتر لاگوس برزیل آماده میکنند تا یک جنگ به تمام معنا رو در میانه جدول بین تیم های میان جدولی در دو گرنپری آخر فصل شاهد باشیم.

پیر گسلی در مرز حذف شدن از یک مسابقه!

پیر گسلی به خاطر پنالتی های دریافتی که توی بازه 12 ماه داشته به رقم 10 امتیاز منفی رسیده، اگه مرتکب جریمه ای بشه و دو امتیاز منفی دیگه طی دو مسابقه آخرش بهش داد بشه، به صورت اتوماتیک یک مسابقه پیر گسلی به کل از دست خواهد داد.

البته این موضوع تا آخر ماه می میلادی همراه پیر گسلی خواهد بود تا امتیازا از اون بازه 12 ماهه ای که باطل میشوند بگذرند.

یکی از اون پنالتی هایی که پیر گسلی داشت مربوط به گرندپری ژاپن هست که تحت پرچم قرمز سرعتش از حد مجاز بیشتر بود و توی همون جا بود که یک تراکتور رو وسط پیست دید و بقیه ماجرا.

توی استین آمریکا، تحت شرایط ماشین ایمنی فاصله بیشتر از طول 10 ماشین با ماشین جلویی رو رعایت نکرد.

آخرین پنالتی که دریافت کرد توی پیست مکزیک بود که از پیست خارج شد و از لنس استرول توی این شرایط سبقت گرفت.

توی سه مسابقه اخیر درواقع 5 امتیاز منفی دریافت کرده که اگه دو امتیاز منفی دیگه دریافت بکنه، یک مسابقه رو از دست میده.

 

پارسال گرندپری اتریش شبیه ی بازی راحت برای ردبول بود، اما امسال یکم شرایط فرق کرده، برای همه ماها مشحصه که فراری و ردبول هر دو از فلسفه متفاوتی توی طراحری ماشین هاشون استفاده کردند.

ردبول ها توی پیست های پر سرعت بهترن، فراری ها توی پیست های سرعت متوسط و کم سرعت بهترن.

در مجموع مرسدس بیشترین تعداد پل پزیشن این گرند پری رو داره ولی لذوما این موضوع باعث نمیشه که بگیم مرسدس توی این پیست از همه بهتره.

توی سیلور استون اونا خیلی عالی عمل کردند، درسته، اما باید به یاد داشته باشیم که پیست سیلور استون یک پیست با تخریب لاستیک پایین، سطح پیست دست انداز قابل توجهی هم نداره و این یعنی همه چیز متناسب با احوالات فعلی خودروی w13 مرسدس بود.

اما اتریش یکم بحثش فرق میکنه.

توی اتریش به خاطر ارتفاع از سطح دریایی که وجود داره و ساختار متناسب فراری نسبت به هوای رقیق، به نظر میرسه که فراری ها اینجا دست برتر رو نه تنها به خاطر ارتفاع پیست دارند بلکه اونا عمدتا توی تولید دانفورس نسبت به ردبول ماشین بهتری هستند ولی با درگ به نسبت بیشتر که این موضوع به خاطر حجم بزرگ ساید پاد های فراری هست.

به صورت کلی از سال 2016 تا به الان شش پل پزیشن گرند پری اتریش منجر به برد مسابقه اتریش شده و درنتیجه پل پزیشن اینجا یک موضوع کلیدی هست.

در رابطه با کیس فراری، اونا از سال 2003 که مایکل شوماخر برنده گرند پری بود تا به الان هیچ پیریوزی توی گرندپری اتریش نداشتند.

پیش بینی میشه که گرندپری استرالیا رقابت بین ردبول و فراری از هر وقت دیگه ای نزدیک تر باشه، چهار راننده ای که براری پیروزی میجنگند.

البته پیش بینی میشه که برای روز یکشنبه بارندگی توی پیست داشته باشیم که تنور رقابت رو داغ میکنه.

موضوع بعدی لاستیک ها هستند که پیرلی از نرمترین ترکیب خودش یعنی C5,C4,C3 استفاده میکنه و همین موضوع ممکنه که باعث بشه تا جنگ استراتژی تیم ها داغ تر بشه و این یعنی لزوما کسی که پل پزیشن رو میگیره کار سختی داره که بخواد پیروزی این مسابقه رو هم داشته باشه.

احتمال این که یک مرسدسی روی سکو ببینیم اونم به دلیل استفاده پیرلی از نرم ترین ترکیب لاستیک های خودشه.

امید زیادی وجود داره که ما یک مکلارن یعنی لندو نوریس رو توی رده های بالا ببینیم.

فرناندو آلونسو، راننده دوست داشتنی تیم رنو، از اونجا که چند مسابقه اخیرشش رو به خوبی پشت سر گذاشته و رده پنجم گرند پری سیلور استون رو هم داشته به نظر میرسه که شرایط خوبی داره تا اونو دوباره توی رده های بالا ببینیم.

مرسدس توی میدفیلد دیگه توی شرایط شکارچی نیست و بهترین ماشین میدفیلده در حال حاضر، ولی آلپین و مکلارن از نظر رقابتی بودن به هم خیلی نزدیک هستند و رقابت نزدیکی باهم دیگه خواهند داشته.

 

 

بعد از تمرینات و تحلیل هایی که صورت گرفت برای همه مشخص بود که فراری اینجا واقعا" سریعه و دست برتر رو داره، خواهشا" بهم حمله نکنید، وقتی پرز اونجوری توی دوربین کنترلش رو از دست داد خدایش یکم خندم گرفت، وقتی هم که ساینز زد بهش، بیشتر خندم گرفت، وقتی که آلونسو هم مستقیم رفت توی دیوار دیگه کلا" جر خوردم از خنده که سه تا راننده مطرح یحو با هم همزمان چیکار که نکردن.

بریم سر اصل مطلب، فراری ها توی هر سه جلسه تمرین از ردبول ها سریعتر بودند و جای تعجب کندتر بودند مکس نسبت به پرز بود البته پرز توی پیست های خیابانی خیلی اگرسیو رانندگی میکنه هرچند که اسپین شد.

هرچی امروز بگیم از عملکرد لندو نوریس و مکلارن کم گفتیم، کی فکرش رو میکرد که لندونوریس با مکلارن بتونه توی رده چهارم قرار بگیره؟ البته هم تیمیش ریکاردو معلوم نیست چشه و توی رده 15 هم قرار داره، هرچند که ماشین های جدید اصلا" باب میل ریکاردو نیستند.

هرچی مرسدس توی بارسلونا خوب بود، اینجا به نظر میرسه که اون چیزی نیستند که باید باشند و هملیتون مدام شکایت داشت که ماشین اونقدر لرزش داره که دارم عقلم رو پشت فرمون از دست میدم، اونا اصلا" شرایط راحتی رو اینجا ندارند و البته وسطشون هم آلونسو بود که با توجه به ماشینی که در اختیار داره، تایم های خوبی رو ثبت میکنه و موفق شد سریعتر از همیلتون توی جایگاه هفتم قرار بگیره.

مارتین براندل هم توی جریان تمرینات نزدیک پیست، میگفت که مرسدس روی کرب های وحشتناک رفتار میکنه و ی جا راسل جلوش نزدیک بود بره توی دیوار همون لحظه. 

شگفتی دیگه این تعیین خط، سباستین وتل بود، موناکو پیست آدم های باتجربه ای مثل وتل هست، موفق شد با اختلاف کمی نسبت به سدر جدول توی رده نهم قرار بگیره، 

موناکو مشخصا" جایی هست که اونقدر ها قدرت موتور مهم نیست، ولی از اونجایی که فراری موتور بهتری توی شتاب گیری داره، دست برتر رو اینجا دارند و از طرفی قبل از این که سه تا راننده همزمان تصادف بکنند، لکلرک توی تنها سکتور یک حدود یک دهم ثانیه دیگه تایمش رو بهتر کرده بود.

اما مکس واقعا" داشت با ماشین میجنگید و توی هر سه جلسه تمرین با ماشین مشکل داشت، نه تنها مکس بلکه هر دو راننده مرسدس مشکل داشتند، همه این ها در حالی هست که فراری توی این پیست با آرامش کارشو انجام میداد، فقط امیدوارم که برای فردا فراری مثل بعضی وقت هاش بنا به هر دلیلی حال طرفدار هاشو نگیره.

 

 

از اونجا که تا اولین گرند پری میامی زمان زیادی نمونده (از همین لحظه که من دارم مینویسم  58 دقیقه مونده) میخوایم با هم ی نگاهی به دیتا ها بندازیم تا ببینیم، با توحه به شرایط آب و هوایی و ستاپ ماشین ها و لاستیک های موجود، تیم ها چه استراتژی رو برای این مسابقه میتونند در نظر بگیرند.

از اونجایی که این پیست کاملا" جدید هست و هیچ مسابقه ای تا به الان توش انجام نشده چه برسه به فرمول یک که تیم ها بخوان یک سری دیتا از قبل داشته باشند، در نتیجه همه تیم های فرمول یک اینجا یک چالش بسیار بزرگ در پیش دارند.

سریعترین استراتژی!

مشخصا هیچ کسی نمیدونه، البته بسته به شرایط هر ماشین متفاوت هست، البته یک آپشن مشخص برای همه گرید یا ماشین های پیست مشخصا وجود خارجی نداره.

مثلا برای بعضی از تیم ها لاستیک هارد، لاستیک به شدت بهتری هست اما برای یک سری تیم دیگه بدترین انتخابشون میشه لاستیک هارد، همه اینا به ستاپ خودرو و dna ماشین و سبک رانندگی راننده برمیگیرده.

اما در مجموع یک سری پیش بینی هایی رو میشه کرد.

به خاطر رفتار سطح پیست، به نظر میرسه که تیم ها از استراتژی دو پیت استاپه استفاده بکنند. مخصوصا این که پیچ های پر سرعت پدر لاستیه های جلو رو در میارند، برای این پیست استارت با لاستیک مدیوم به نظر گزینه خوبی میاد طبق گراف بالا میشه اینجوری در نظر گرفت که از دور 12 تا دور 19 تیم ها میتونند با استینت های متوسط برند روی لاستیک هارد.

 

از اونجا که استراتژی ها دو پیت باید باشه و بعیده که تیمی ریسک پنچر شدن رو به جون بخره، از دور 30 به بعد پیت ها به لاستیک دوم شروع میشه.

تیم های مثل ردبول، مکلارن، آلفاتائوری، یا هاس، میتونند به استراتژی دوم نیم نگاهی داشته باشند که از لاستیک مدیوم به هارد و بعد از اون مجدد به مدیوم هست و یا این که میتونند استینت خودشون رو با لاستیک هارد بیشتر کش بدند و درواقع از استراتژی سوم استفاده بکنند یعنی مدیوم به هارد و هارد به سافت و زدن فستس لپ برای تیمی مثل ردبول فکر کنم اینجا مهم باشه.

اما تیم هایی مثل فراری و مرسدس میتونند از استراتژی اول استفاده بکنند، یعنی مدیوم به هارد و از هارد به ست دوم لاستیک های هارد، ولی تیم هایی مثل مکلارن و آلفاتائوری هر سه نوع لاستیک هاشون رو به نظر میاد که بخواند استفاده بکنند یعنی همون استراتژی سوم. 

 

اگه یک آپشن دیگه ای هم برای ده تا ماشین جلوتر باشه چی؟ 

این موضوع به این بستگی داره که لاستیک هارد چقدر خوب رفتار بکنه. ممکنه که تیم ها بعد از استفاده لاستیک های هارد متوجه بشوند که با همین لاستیک ها هم بشه تا آخر مسابقه رفت و یک پیت استاپ کمتر مساوی هست با 22 ثانیه کمتر از دست دادن توی مسیر پیت لین، اما ممکنه که اونقدر ها هم سریع نباشه و راننده برای این که بتونه لاستیک رو تا آخر مسابقه مدیریت بکنه عملا" از تیم های دیگه عقب بیفته.

 

اما استراتژی تک پیت استاپه درواقع سریعترین استارتژی ممکنه میتونه باشه، البته اگه ترکیب لاستیک ها و راننده و ماشین بتونند بهترین خودشون رو نشون بدند.

البته فراری که عملا" از هارد هاش استفاده نکرده و ردبول هم دو ست لاستیک مدیوم نو داره، یعنی ممکنه که ردبول ها اواخر مسابقه با رفتن روی لاستیک مدیوم استراتژی تک پیت فراری رو خراب بکنند و فراری رو مجبور بکنند که پیت استاپ انجام بده. ریسک رسیدن مکس به لکلرک قطعا" بیشتر از برخورد شهاب سنگ رو تکه تکه شدن زمینه، البته خدا نکنه :) 

شرایط آب و هوایی و سیفتی کار یا همون ماشین ایمنی؟

البته هوا گرمه و 33 درجه هست اما 40 درصد احتمال بارش وجود داره که اگه این اتفاق بیفته مسابقه رو اونقدر جذاب میکنه که حد و حساب نداره مخصوصا" اگه این اتفاق آخرای مسابقه بیفته، روسیه 2021 یادمون نره که چی شد.

 

به نظر نمیرسه که شاهد تصادف قابل توجهی اینجا باشیم، دسته کم توی تعیین خط که چیزی ندیدیم.

در حال حاضر که به اینجا رسیدم فقط 3 دقیقه تا استارت مسابقه باقی مونده و باید زودتر کار رو جمع کنم و بریم پای مسابقه.

فعلا" امیدوارم مسابقه جذابی رو ببینیم. 

 

 

ما را دنبال کنید

حتما بخوانیم