مکس ورشتپن موفق شد مسابقه ایمولا رو با حداکثر امتیاز تموم بکنه و از اون مهمتر یک دو تیم ردبول بود که بعد از سال 2014 این اولین یک دو تیم ردبول هست، پارسال توی گرند پری باکو اگه مکس لاستیک عقبش نمیترکید، ردبول میتونست اونجا جشن یک دو کردن خودش رو جشن بگیره. البته این یک اتمام نسبتا بد برای یک تیم ایتالیایی توی کشو ایتالیا بود. چون چارلز اواخر مسابقه کنترل حودرو رو از دست داد و به دیواره پیست برخورد کرد و مجبور شد تا باله جلوش رو عوض بکنه، البته فراری باید خوشحال باشه که حداقل هشت امتیاز رو توی این مسابقه جمع کردند.
تصادف یا بهتره بگیم اشتباه لکلرک هم چیزی نبود که بشه سرزنشش کرد، هر دو ردبول توی مسیر های مستقیم خیلی سریع بودند و میتونستند کلی تایم توی مستقیمی اصلی پیست بدست بیارند، لکلرک برای این که بتونه خودش رو توی مقعیت DRS چکو پرز نگه داره بیش از اندازه ریسک کرد که اسپین شد و به دیواره پیست برخورد کرد، البته تصادفش اونقدر بزرگ نبود و فقط یک تماس کوچیک با دیوار داشت.
هم مکس و هم چارلز استارتونشن خیلی خوب نبود ولی در عوضش سرجیو پرز موفق شد یک استارت عالی و داشته باشه که تونست چارلز رو بگیره، استارت، البته لندو نوریس هم موفق شد از چارلز هم عبور بکنه و اونقدر استارت چارل بد بود که ی جورایی دلیلی بر تصادف کارلوس ساینز بود.
کارلوس ساینز اونقدر خوش شانس نبود چون هم تیمیش استارت خوبش رو خراب کرد و اونقدر بد شانس بود که ریکاردو لاستک عقبش رو زد و چارلز رو توی شن های کنار پیست گیر انداخت که موجب شد از مسابقه خارج بشه.
البته توی تیم های میانه جدول هم فرناندو آلونسو واقعا خوش شانس نبود و همون اول مسابقه به بخاطر تصادف میک شوماخر جوان باهاش، یک تکه بزرگ از ساید پادش کنده شد و مجبور شد مسابقه شروع نشده ای رو تموم بکنه.(خیلی خوش شانس نبود)
آلبون هم موفق شد یک مسابقه خوبی رو انجام بده و جلو تر از لویس همیلتون مسابقه رو تموم کرد که نکته جالبی بود، البته الکس آلبون یک مسابقه رو در برابر پیرگسلی تموم کرد که با اختلاف 0.6 دهم ثانیه توی دیفیوزر ماشین فرمول یک الکس آلبون بود توی رده یازدهم تموم کرد.
لویس همیلتون که پارسال رقیب مکس بود، توی این مسابقه توی دور چهلم، بهش پرچم آبی دادند تا اجازه بده مکس ورشتپن ازش عبور بکنه، این یکی از همون لحظاتی بود که خیلی ها منتظرش بودند اتفاق بیفته.
میشه گفت قهرمان هفت دوره جهان یجورایی حال سباستین وتل رو درک کرد تا حدود البته استون مارتین دست کم از تنها راننده مرسدس یعنی لویس همیلتون شرایط بهتری داشتند.
توی ماشین های فرمول یک میان جدول، ریس پیس آلفارومئو از مرسدس ها بهتر بود، اگه مسابقه یک دور دیگه ادامه میداشت به نظرم والتری بوتاس میتونست از جرج راسل عبور بکنه.
رقابت مرسدس این فصل باید با آلپین و آلفارومئو باشه، البته این موضوع به این برمیگیرده که تیم بزرگی مثل مرسدس همیشه به مسابقه و رقابت برگشته. فصل های 2017، 2018 و 2021 جزوی از اون فصل هایی هستند که مرسدس نشون داد که یک تیم منسجم چجوری میتونه به رقابت برگرده.
